تأثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی بر ترکیب بدن و سطح سرمی هموسیستئین و crp در زنان چاق

مقدمه: مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهند که افزایش سطوح سرمی هموسیستئین و پروتئین واکنش دهنده ی c (c-reactive protein یا crp) به طور مستقل با خطر بیماری های قلب و عروق همراه است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی هموسیستئین و crp در زنان چاق بود. روش ها: تعداد 20 دانشجوی زن چاق با شرایط سنی و وزنی مشابه به صورت هدفمند انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. سپس گروه تجربی تحت تأثیر یک برنامه ی تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 45-30 دقیقه، 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته قرار گرفتند؛ در حالی گروه شاهد هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پی گیری شدند. متغیرهای وزن، درصد چربی، شاخص توده ی بدنی (body mass index یا bmi)، نسبت دور کمر به دور لگن (waist to hip ratio یا whr) با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل ترکیب بدنی و سطوح هموسیستئین و crp پلاسما در حالت ناشتا با استفاده از روش الیزا قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه اندازه گیری شدند. به منظور مقایسه ی درون گروهی از آزمون آماری paired-t و برای مقایسه ی بین گروه ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان در هر دو گروه 5 ± 25 سال بود. میانگین وزن گروه شاهد 18/3 ± 58/93 کیلوگرم و درصد چربی آن ها 90/1 ± 50/44 بود. میانگین وزن در گروه تجربی 32/5 ± 18/96 کیلوگرم و درصد چربی آن ها 03/2 ± 59/44 بود. نتایج کاهش معنی داری در شاخص های وزن، درصد چربی، bmi، whr، سطوح هموسیستئین و crp گروه تجربی بعد از 12 هفته تمرین هوازی را نشان داد. همچنین، در پایان 12 هفته تمرین، شاخص های وزن، درصد چربی، bmi، whr و سطوح هموسیستئین و crp در گروه تجربی به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. نتیجه گیری: طبق نتایج تحقیق، یک برنامه ی 12 هفته ای تمرین هوازی منظم با شدت متوسط که ظرفیت عضله ی اسکلتی را برای استفاده از چربی ها افزایش می دهد، می تواند نقش مهمی در کنترل وزن افراد چاق و کاهش عوامل خطر قلبی– عروقی داشته باشد.